Oración navidiega XOSÉ LLUIS CAMPAL FERNÁNDEZ

El presbíteru uvieín José Aniceto González publicó con regularidá nos periódicos del XIX d'Uviéu y Xixón, y féxose un modestu nome coles varies ediciones qu'algamaron los sos 'Diálogos y poesías en castellano y en dialecto asturiano para los catecismos en las fiestas de Navidad', un piñu de bien armaes piecines de relixosidá primitivista. Nes tres prósimes entregues vamos llimpiar tres composiciones de só.

Aniciamos con 'Una niña en el portal de Belén', qu'apaeciera'l xueves 7 de xineru de 1897 na segunda páxina del rotativu 'El Carbayón'. N'once cuartetes asonantaes, presenta la oración qu'una nenina-y manda al fíu de Dios dende'l mesmu preselbe cisxordanu, empoderando la so guapura física ya espiritual (entama llamándolu 'Neñu' y fina diciendo 'Siñor'), contraponiendo'l sacrificiu salvíficu de la inocencia a la maldá conxénita del ser humanu, condenáu al egoísmu. Tol componente de fame y fríu empobínase al tarrén moral, pos respuende a unes intenciones premeditaes del autor, que fala pela boca de la protagonista (delles coses enxamás-y pasaríen pel maxín a una neña) xugando con equivalencies sicolóxiques: iviernu/edá cabera=desamparu, n'oposición a Xesús/ recién nacíu=consuelu. El testu, escritu hai más de 110 años, lléese col gustu d'una ayalguina del romanceru tradicional:

¿Ay, qué Neñu más monu,

Virxen María!

¿Ay, qué Neñu más guapu

veo isti día!

¿Quién te traxo, queridu,

por isti suelu

pa ser de les cretures

dulce consuelu?

Al ver esos güeyinos

y esa carina...

que amorosos resplandien

nesa camina,

a besos te comiera,

probitín míu...

non sé lo que te falo,

pierdo'l sentíu.

¿Non tienes pa tapate

del fríu y ñeve?

¿Tan probitín t'afayes

nisi pesebre?

Voy dir lluego a mio casa

por un pañuelu,

q'el día del so santu

dióme mio güelu.

Ye de llana llabrada

reciu texíu,

y por muncho que xele

non t'entra el fríu.

¿Quieslu, niñín hermosu?

Non t'enquivoques,

d'estes coses en llibra

entren muy poques.

¿Pa qué, Neñín, vinisti?

Dilo, ¿pa qué?

¿Non ves qué malos semos?

¿Tu non lo ves?

¿Por amor a los homes

dexaste'l Cielu!

¿Per ser de les cretures

pañu y consuelu!

Benditu una y mil veces

to santu amor;

benditu pe los siglos

seas tu, Siñor